Bestu dagbókarskrifin

Líkamlegt heilsuástand: Slæmt, sérstaklega sé tekið tillit til þess að endurnýjun frumna er enn mjög virk (á að vera mjög virk). (16.apríl 2011)
Geðheilsa: Spurðu sálfræðinginn sem ég sæki EKKI tíma hjá. (Sumt fólk heldur að bara því ég lít alltaf út eins og Hollywood stjarna og er alltaf í frábæru skapi þá sé bara ekkert inn í mér annað en líffæri og vinnuglaður hjartavöðvi. Sannleikurinn er hins vegar sá að stundum finnst mér eins og það sé lítið svarthol í hjartanu á mér og sement fylli alla útlimi mína og tárin hafi frosnað (af tilfinningakuli) í ískalda mola bakvið augun.) Fólk er alltaf að dæma bókina af kápunni.
Samantekt: Frekar slæm af hálsbólgu.
Nóg af þessum hégóma. Það er annarlegt ástand á vígstöðvunum, heimili mínu. Þar sem yndislegi gulldrengurinn hann yngsti bróðir minn mun fermast í vikunni (eða eins og afi mismælti sig: “mun verða jarðaður á skírdag", en hver er munurinn? í grófum dráttum, í alvöru, same place og villt eftirpartý í báðum tilvikum) hefur húsið mitt breyst úr friðsælli sínagógu í ég veit ekki hvað. Húsmóðir mín er mikill aðdáandi gólfbóns (bónunar) og ákvað því að allt húsið skyldi gólfbónað. Ég tók samviskusamlega til í herbergissalnum mínum en var með örfáa hluti eftir á gólfinu en hafði þó, bónurunum til hægðarauka, stillt tveimur stólum upp, þeir gætu þá tillt þessum örfáu hlutum upp á stólana og sett þá fyrir utan herbergið meðan bónun færi fram. (Bónun fór sko fram í gær). Ég gisti hjá kunningjakonu minni, Snitzel, í nótt, því ekki var mælt með því að ganga um gólf fyrr en á laugardaginn (í dag). Öllum þessum bónum bónaranna fylgdi ég. Og í dag sneri ég aftur heim, fársjúk af hálsbólgu en yfrið spennt. Þegar ég steig inn í herbergið mitt fann ég í alvörunni þörf til þess að selja upp af skelfingu og hneykslun.
Með öllu því frómlyndi sem ég bý yfir verð ég bara að segja þetta: herbergið mitt er eins konar helgur íverustaður. Annað fólk þar valsandi um að þefa af og handfjatla hlutina mína þykir mér mjög ólekker tilhugsun. Meira að segja, afar, afar ólekker. Ég geng mjög vel um hlutina mína. Ég meina, ég er enginn tiltektar fasisti, enda held ég að ekki sé hægt að ganga svo langt í tiltekt að teljist til fasisma. Það verður aðeins kallað prúð – og snyrtimennska. Þið vitið. Ef ég kæmist ekki í nánd við tusku eða ryksugu í tvær vikur þá myndi ég ekkert taka Bismarck á þann sem væri að halda mér frá þessu. Mig mundi ekki dreyma um að fá að húðstrykja þann hinn sama hverja einustu nótt skiljiði. Ég meina, ég myndi bölva honum, en ég er enginn brjálæðingur.
En þegar ég kom inn í herbergið mitt.. segjum bara að þessi bónari mætti hafa þakkað mildi Seifs fyrir það að vera komin í hæfilega fjarlægð. Ég tók alveg Hades á ímyndaðann , pervisinn bónara í nokkrar mínútur. Svo ég segi ekki margt en segi þó allt, þá var til dæmis búið að tylla íþróttaskónum mínum þvert yfir uppréttar orðabækurnar mínar, sem ég hafði nostursamlega raðað á skrifborðið mitt. Íþróttaskónum mínum, með sólana grútskítuga af gæsaskít eftir tíð hlaup í kringum tjörnina, hafði verið slengt ofan á orðabækurnar mínar! Ég er ekkert að ýkja, en blíðlyndi, rósemisfuglinn sem ég annars er fann blóðið krauma.

En nóg um þennan hégóma og að öðru.

Ég er komin í páskafrí.
Ekkert meir um það heldur að öðru! LISTA! Allir elska lista. Fólk sem elskar ekki lista það.. ja, ég veit ekki. Hef ekki hitt það. Hitler? Ekki mínar týpur allavega.
En lista um hvað?
Sem einn ákafasti áhangandi karlfyrirsætna þá finnst mér rökrétt að fyrsti listinn verði um fallegustu, myndarlegustu eða frambærilegustu karlmennina.

Tek það þó fram að listin skiptist í tvennt og fyrstu eru þeir bestu úr bókunum, síðari úr hollywood.

RHETT BUTLER - Í Á HVERFANDA HVELI!!!!: Hemjið ykkur folar og ekki googla hann, þá fáiði Clark Gable, sem var vissulega mjög, mjög sjarmerandi maður með sólbrúnt litaraft og eitthvað en Rhett Butler var.. þið vitið hvað ég á við. Ég meina Rhett Butler er ástin í lífi mínu.
WILL Í PHILIP PULLMAN BÓKUNUM: Ég endurtek, ekkert googlerugl. Will hefur hefur verið ástin í lífi mínu númer 2 síðan ég var ellefu ára. (Enda var hann þrettán ára svo það passar). Hugrakkur og hjartahreinn, svolítið niðurbrotin sál og elskaði Lýru.
HEATHCLIFF - Í WUTHERING HEIGHTS!!!!!: Ég ítreka google-bann mitt aftur. Af Heathcliff stafaði einhverri óbeislaðri karlmennsku. Wuthering Heights breytti í alvöru ímynd minni um alvöru karlmenn verulega.
CAMPELL ALEXANDER Í Á ÉG AÐ GÆTA SYSTUR MINNAR: EKKI GOOGLA EKKI GOOGLA Það gæti eyðilagt líf ykkar því eftir þessari bók var gerð syndsamlega mynd, sem dró upp gjörsamlega repulsive mynd af þessari frábæru bók. Campell, ríki, orðheppni silfurskeiðspilturinn sem féll fyrir heittrúuðu, óvinsælu, rebel stelpunni með bleika hárið. Eitt orð: Já.
PEDRO ÞRIÐJI GARCÍA Í HÚS ANDANNA: Þessi suður-ameríska skæruliða týpa, ástríðufullar, bannaðar æskuástir. Örugglega einn sá heitasti.
TARIQ Í ÞÚSUND BJARTAR SÓLIR: Aftur það sama, æskuástir, hetjan, fallegur og bara með einn fót sem sýndi þennan karlmannlega breyskleika. Sakleysið uppmálað, sjúklega frómlyndur og í hjarta sínu hreinn. Reyndar endinn svolítið of jarðbundinn fyrir minn smekk en úr samhengi við bókina.. þessi listi væri ófullkominn á Tariqs.
MAX ÚR GUFFAGRÍNI: Ekki dæma mig, ég veit ekki hvort það var rauða hettupeysan en ég virkilega ætla ekki að hætta að falla fyrir þessari týpu. Eins og ég hef margsagt þá ligg ég marflöt fyrir hverjum þeim sem er tilbúinn að gera STAND OUT by Þrumufleygur í gulum galla með sólgleraugu og dansa moonwalk. Sérstaklega ef hann er svona góður á hjólabretti.
GILBERT Í ANNA Í GRÆNUHLÍÐ: Og nánast fallinn í óverðskuldaða gleymsku! Gilbert var þessi virkilega vel gefni, skemmtilegi og myndarlegi piltur frá Avonlea, sannur herramaður með frábæran smekk á kvenfólki og tók síðan auðvitað barnaskólakennarann á lífið. X við Gilbert.
MICHAEL MOSCOVITZ Í DAGBÓK PRINSESSU: OG aðeins í bókunum. Mér er alvara.Ekki googla þetta nafn folar. Það kemur upp einhver ókunnugur karlmaður með einkennilegt nefbrjósk og ljóta klippingu. Michael Moscowitz er hins vegar strákur í Columbia University sem spilar á gítar í hljómsveit og hefur áhuga á tölvum og stjörnufræði og er þessi steríótýpa (en samt sú uprunalega) fyrir myndarlega, gáfaðan og heilsteyptan ungan mann, svona sætt nörd þið vitið. Maður er alveg að kaupa þetta dót. Líklega myndi ég láta Clueless-Josh leika hann (hann er samt orðinn of gamall í hlutverkið núna, þá myndi ég kannski taka Joseph Gordon-Levitt á það).
JOSH Í CLUELESS: Vá, sko, stundum þarf ekki annað en að vera dökkhærður, með fallegt bros, í nineties fötum að vera gáfaður. Það bara einfaldlega virkar.

.
ERAGON Í ERAGON: GOOGLE BANNAÐ! Aðeins á blekilmandi blaðsíðum Eragon-bókanna. Hvað get ég sagt.. Hann var drekariddari? Ég meina hver segir nei við fátækum bóndasyni sem hífur sig upp metorðastigann með því að vinna hetjudáðir og þannig?
Logi geimgengill fer síðan örugglega í þetta þegar ég hef horft almennilega á StarWars, again, hef tilfinningu fyrir folum..

Svo var Hayden líka að gera það mjög ágætt sem Bob Dylan. Vá. Ég fæ alveg fiðring í iljarnar.

---


MAT GORDON: Ég veit að einhverjir gætu fært rök fyrir því að MG útlitsdýrkun mín væri orðin óhófleg en sannleikurinn er sá að hvað útlit varðar er þessi maður hreinlega óviðjafnanlegur. Hávaxinn með nærri fullkomna andlitsdrætti, skýra kjálka og óræðan andlitssvip með keim af hörku, þetta hetjulega fas, ekki beint drengjalegt en þó þrungið æsku, minnir mann á einhvern grískan guð en samt með þetta kæruleysislega og gáfulega fas sem myndi frekar minna mann á unga hetju í ævintýrabók.

CLIVE OWEN: Hef alltaf sagt, mun alltaf segja, einfaldlega flottastur. Ég meina. Hefur einhver séð Inside Man? JÁ!!

DAVID GANDY: Alvöru karlmenni. Hann skorar stig fyrir að vera þetta líka ljúfmenni sem bloggar. David elskar hunda, Rachel McAdams og er áhugamaður um bíla. Fyrst og fremst er hann þó hreint og beint glæsilegur, fullkominn munnsvipur og þetta dökka litaraft, eins og sjóræningi. Þið þekkið hann á þessu yndislega, litla hógværa brosi.

HEATH LEDGER: Riddaralegur, hæfileikaríkur og fallegur! Hver segir nei við þessum ljósu, sjálfliðuðu lokkum? Ótímabærasta og ósanngjarnasta andlát sögunnar, eða allavega síðan María Antónetta missti af tíma í kökuskreytingum því hún þurfti að leggja höfuðið við gapastokkinn. Jesús, Jósef og María, ég segi ekki meir!

ROBERT PATTINSON: Nei, engin ófrumlegheit í gangi, ég er einfaldlega að stikla á stóru og útlitslega var Robert Pattinson að sýna stórleik í til dæmis Remember Me og Water for Elephants mun leiða eitthvað meira í ljós. Vá Robbi Sykur, haltu áfram að gera góða hluti og haltu áfram að halda þig við heilbrigt litaraft og halda þig frá óheilbrigðu vampýrulitarafti, sígarettum og syndsyge vampýruelskandi Kentuckystelpum. Ótrúlegt en satt þá myndast hann samt mjög illa.

RYAN GOSLING: Ekki endilega mitt eftirlæti almennt en í Notebook sigraði hann heiminn með þessu drenjalega fasi sem fátæki strákurinn sem sigrar hjarta ríku stelpunnar. Snúðurinn.

DAN HUMPHREY: Maður þarf svolítið að sitja sig inn í hinn veruleikafirrta en kynþokkafulla heim Gossip Girl en hey, hverju breytir.. ég kaupi þetta.

JOSEPH GORDON-LEVITT: Horfið á Inception. Bara einfaldlega sætur.

ALEXANDER SKARSGÅRD: True Blood, en nótabene, eftir að hann klippti á sér hárið, smjörsleikt, sítt hár gerir aldrei neitt fyrir neinn. Alvarlegur, dálítið reiður, vampýra, okjájájájájá.

JAMES FRANCO: Ekki horfa á 127 hours, ég meina, gerið það ef ykkur finnst gaman að horfa á góðar bíómyndir (?) en ef þið viljið einfaldlega sjá fallegan mann í heilsusamlegum aðstæðum (með smávægileg geðheilsuvandamál sökum pabbakomplexa, mögulega einu afsakanlegu pabbakomplexar allra tíma) mæli ég með spiderman 1.

JAKE GYLLENHAAL Í DAY AFTER TOMORROW: Þarf ekki að segja meira. Ein kvikmynd segir meira en mörg orð. Donnie Darko líka segja menn. Ég hef aldrei séð hana samt.

Já, þeir eru mun fleiri, en ég verð að fjalla um þá l8er.

..þangað til, takið lýsi, stay poppin' fresh.
Ykkar, M.

Ps: Ég er þessi laglega, bláhærða.