BÝR SIG UNDIR FALL (af stærðfræðilegri stærðargráðu)

.. en þó mjúkt og dásamlega ilmandi af greninálum, makkíngtosi, skrjáfandi jólapappír og hver veit nema rétt fyrir fall vaxi mér kalkúnavængir og ég hefji mig til flugs og fljúgi alla leið upp til betlehemstjörnunnar (klassískt) þar sem allar einkunnir eru slegnar gullnum bjarma.
MIKIÐ FJANDI RÉTT! JÓLIN ERU AÐ KOMA! Er til nokkuð yndislegra? Nei!!!
Er til nokkuð meira spennandi? NEI!


Kalkúnar geta flogið er það ekki?

Þetta var ég að hugsa um í stærðfræðiprófinu áðan. Ég get ekki sagt að ég hafi verið óhamingjusöm yfir þessum tilvonandi tvisti á einkunnablaðinu enda tvistuð manneskja sem nýtir sér tvista í lífinu til þess að tvista í einhvern trylltan dans. Jæja, ég er sveimhugi, ég er löt. Í stað þess að læra skilgreiningu á tíulogra las ég tíu blaðsíðna grein um kynþokkafulla karlmenn í 1991 tölublaði tímaritsins heimsmyndar.
Ef þið viljið vita hvernig týpa ég er þá er ég svona stemningsmanneskja eins og þú Snitz og afi Gunnar og Höddi frændi; þegar jólin koma þá umturnast ég í einhvern skollans jólaálf og það eina sem ég hugsa um eru gullnar kalkúnabringur (svolítið hræsnaralegt af mér að tala um blakandi kalkúnavængi þegar einu afskiptin sem ég vil hafa af þessum frábæra dýrastofni eru bara að fyrst ilma og dást af þeim liggjandi bæði dauðum og elduðum á fati og síðan borða upp til agna.. ? Ekki beint eitthvað ég hef frelsi til að nota mína gullnu vængi eða eitthvað.. segi svona.)
Alla vega! Beinlínis allt var ég að hugsa um annað en lograreglur og hlutmengi og pascal þríhyrninginn. (Ef ég á að vera hreinskilin hef ég ekki hugmynd um hvað pascal þríhyrningur er eða hvort hann sé yfir höfuð til.. rámar í einhvern pé-þríhyrning en ég held að ég hafi verið að hlaupa um allt húsið mitt veinandi "KRAKKAR! ÞAÐ ERU AÐ KOMA JÓL!!", eftir að hafa rekið augun í eitthvað þannig..
Stundum í prófum, eins og í dag, líður mér næstum alveg ömurlega (samt bara léttur ömurleiki) þegar ég lít upp og er bara eitthvað að pæla í hárdúinu á bekkjabróður mínum eða hvernig prófdómarinn náði að safna sér þessari gríðarlegu ístru.. virtist náungi sem hefði frekar áhuga á pascal þríhyrningum en kalkúnabringum og brúnuðum kartöflum og vitanlega ómissandi laufabrauði.. mmh! Mér finnst ég nánast heyra brakið í laufabrauðinu og freiðandi malt og appelsín að hellast ofan í spariglös! ..
Satt best að segja var ég að finna fyrir mjög fjölbreytilegum tilfinningum í þessu prófi (ætli þetta séu unglingsárin?). Ég var bæði auðvitað einstaklega hamingjusöm og glöð og spennt yfir því að jólin væru alveg að koma en svo kom það á móti örlítill samviskubitsstingur neðst í kviðarholinu þegar ég sá allar þessar hendur hreyfast á geigvænlega miklum hraða og skrjáfið í prófblöðum og samviskusöm sog upp í nefið. En þessir stingar hurfu jafnsnögglega og þeir höfðu komið og bros laumaðist fram í munnvikið þegar ég hugsaði um hvað ég gæti gefið Gunna bróður í jólagjöf. Ég kláraði prófið á tuttugu mínútum (það sem ég gat) en til friðþægingar bætti ég við lítill, sætri jólasveinahúfu í hornið (var að hugsa um að bæta við litlu skrautflúruðu bé-i inn í hana til að gleðja stærðfræðikennarann minn því það er upphafsstafurinn hans en mamma þín Stína, segir að sleikjur slái ekki lengur í gegn.. ekki það að ég kaupi það alveg.. hence konfektið fræga..). Um leið og klukkan sló hálftólf fékk ég örlítinn sting í magann þegar ég sá náttúrufræðibrautaremálabrautarbekkjarbræður mína standa á fætur með útfyllt blöðin og blýsvartar hendur af heiðarlegri vinnusemi.. ég beið í hálfa mínútu til viðbótar, svona bara til málamyndunar og stóð síðan á fætur og skilaði prófinu.. brosti mínu blíðasta til prófdómarans. Bros sem sagði: "Þetta er óútfyllt próf mikið rétt en þið kennararnir eruð samt alveg að skila ykkar, þið flestir sko.. en það var þessi grein í heimsmynd sko.. svo eru jólin að koma! :D:D:D Flott skegg!" .. þetta bros þið vitið. Og hvernig er ég með bros? Jú, alveg hræðilega illa stemmd. Þegar það einu sinni er komið þá fara taugafrumurnar í heilanum alveg á fullt að senda brosvöðvunum allskonar sýrukennar ástæður til þess að halda því föstu. Ég leit út eins og jókerinn nema ég reyndi hvað ég gat til að halda því í skefjum meðan ég var að klæða mig í kápuna, bekkjarbræður mínir ástkæru, hafa kannski haldið að ég (alltaf jafnfjári útblásin af hroka) hafi verið eitthvað vongóð fyrir einkunnaafhendingu. Nee, ég var bara að hugsa um uppáhalds jólaskrautið mitt. Bjölluna stóru rétt hjá Ingólfstorgi.


Elsku Stína, þar sem þú þarft að taka sjúkrapróf í latínu er bara eitt ráð sem ég get gefið þér. Ég ætla að vera sparsöm á ráðin enda ekki þessi manntegund sem þarf sífellt að vera að þykjast geta útdeilt einhverjum viskukornum.. eitthvað svona alltaf: "Ég er eldri en þú, búin að taka jólapróf í latínu og blablablablava). Bara eitt gulltryggt ráð: Ef þú verður stressuð hugsaðu bara um feita pakkann sem þú færð frá mér og skrifaðu et alls staðar. Ég gerði það og líttu á mig núna! Nákvæmlega. Og mundu að sama þó þú skítfallir þá held ég áfram að vera vinkona þín og bera virðingu fyrir þér. Allavega senda þér bréf á jólum og afmælum og svona.
Pældu bara í því hvað þú ert heppinn Snitz.. færð bara að flatmaga og dúlla þér við latneskar sagnbeygingar meðan ég þarf að vera á þönum ALLAN DAGINN að velja gjafir, standa í jólahreingerningum, jólabakstri og prjóna í trefilinn minn.



GLEÐILEG JÓL ELSKU ELSKU ELSKU ALLIR Í HEIMINUM!!!!!


Jólamaja